به گزارش روابط عمومي فرمانداري به نقل از خبرنگار مهر، موزه های مردم شناسی مکانی برای احیای آداب و سنن مردم است و در حالی که بسیاری از نقاط کشور فاقد این مکانهاست و در بسیاری از نقاط تنها نام آن را یدک می کشیم و به

حداقل ها بسنده کرده ایم، زوج بازنشسته فرهنگی ابرکوه با ابتکار جالب خود و صرف وقت و هزینه بسیار، کوچکترین و کاملترین موزه مردم شناسایی دنیا را ساخته اند.

ایده یک کودک پشتوانه کار بزرگ

وقتی به اتاق کوچک منزل احمد امیدی و کبری اعظم آقازاده وارد می شوید سخت باورتان می شود که این محل، کوچکترین موزه مردم شناسی دنیا باشد اما با نگاهی به قفسه های موجود در اتاق، آداب، سنن، شیوه های زندگی و ... یک

گروه از مردم را از زیر نظر می گذرانید.

زوج هنرمند ابرکوهی با ابتکار خود که ایده آن از تقاضای نوه خردسالشان برای ساختن یک خانه عروسکی آغاز شده است، اکنون تمام آداب و رسوم ابرکوه را که به گفته خودشان برخی از آنها در دیگر نقاط کشور هم وجود دارد ولی در این

شهرستان پررنگ تر است، با دستان خود ساخته اند و کمتر می توان قطعه آماده ای را در این ترکیب یافت که یاری رسان آنها شده باشد.

به گفته خودشان بیش از 95 درصد مجسمه ها و قطعه ها را خود ساخته اند و سپس بر اساس تحقیق و مطالعه در کنار هم گذاشته اند.

بازسازی 100 شغل و سنت

دوخت و دوز لباس، گلدوزی ها و ساخت برخی عروسک ها بر عهده همسر خانواده بوده است.

آنها با همدلی روزی شش تا هشت ساعت و 11 ماه تا ساعتها بعد از نیمه شب، تمام فکر و خلاقیت خود را برای پیاده کردن این ایده به کار گرفته اند تا احیاگر سنتهای خوبی باشند که اکنون متأسفانه در حال فراموشی است.

حاصل این تلاش ها، بازسازی بیش از 100 شغل و سنت است و هنوز هم با جمع بندی نظرات اقوام و آشنایان، در صدد کاملتر کردن این مجموعه هستند.

گل، گچ، سیمان، پودر سنگ، سیم، پنبه، رنگ، پارچه، کاغذ و ... اجزای تشکیل دهنده این موزه جالب است.

کاری که در دنیا نمونه ندارد

آنها مدعی هستند که کارشان در دنیا نمونه ندارد و تحقیقات ما نیز خلاف آن را ثایت نکرد.

مراسم ازدواج سنتی ابرکوه با جالبترین روش به تصویر کشیده شده است، حتی آنجا که لازم دیده اند مراسم جدید را هم بازسازی کرده و در کنار هم قرار داده اند.

نمادهایی از عزاداری های سنتی ابرکوه، بخشی از زندگی ایلاتی و عشایری، مراحل مختلف کشاورزی سنتی، تولید نان و .... قسمت های مختلف این مجموعه را تشکیل می دهند.

البته این زوج هنرمند دغدغه مهمی نیز دارند؛ ممکن است بعد از ما فرزندانمان نتوانند این مجموعه را حفظ کنند و از بین برود و دوست داریم که این مجموعه مورد اقبال و استفاده همگان واقع شود اما در صورتی که همچنان مورد بی توجهی

قرار گیریم، ناگزیر از فروش آن به یک مجموعه دار هستیم.

در صورت حمایت ایده های دیگری برای اجرا داریم

آنها البته این مسئله را نیز عنوان می کنند که چنانچه مورد حمایت قرار گیرند می توانند ایده های خلاقانه دیگر خود را به اجرا در آورند.

امیدی که شاعر است و فعالیت های مختلف فرهنگی را در کارنامه دارد و البته گلایه های فراوانی از بی توجهی های مسئولان استانی در عرصه های مختلف فرهنگی و هنری دارد، خبرنگار مهر را با شعری فی البداهه این گونه بدرقه کرد:

"هنرها زان در این جا سر بزیرند، که از بخت بد خود در کویرند، اگر شیراز بودی و سپاهان، به بالابر نشستندی فراوان".

هنر هنرمندان توجه می طلبد

آنچه مشخص است و در صحبت های این زوج هنرمند نیز مشهود است هنرمندان اگر چه به کمک های مادی نیاز دارند اما این خواسته خود را کمتر بر زبان جاری می کننند و در عوض، آنچه که به عنوان یک خواسته همیشگی مطرح می

شود، توجه معنوی مسئولان به ذوق هنری و آثار آنهاست.

کما اینکه این زوج هنرمند و فرهنگی نیز از اینکه کسی از مسئولان تاکنون سراغی از آنها نگرفته دلگیر هستند.

تاکنون تنها مسئول میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان ابرکوه بعد از بازدید از این مجموعه در مدتها قبل، قول بازدید مدیرکل خود را از این محل داده که تاکنون این قول عملی نشده است.

...........................

گزارش و عکس: رحیم میرعظیم